Beschermd wonen en ambulante ondersteuning
Volgens het Trimbos Instituut telt Nederland ongeveer 280.00 mensen met een psychische aandoening waarvan een groot deel zelfstandig woont, en een klein percentage woont beschermd of woont op een maatschappelijke opvang. Een groot deel van deze mensen hebben behoefte aan meer ondersteuning zodat ze meer gelegenheid krijgen om deel te kunnen nemen aan de maatschappij. Hoe verloopt de samenwerking met het sociaal domein en kan men de verschuiving van beschermd wonen naar ambulante begeleiding vergroten?
Beschermd wonen of maatschappelijke opvang
Beschermd wonen
Het kan zijn dat een persoon niet meer zelfstandig kan wonen door zijn psychische of psychosociale problemen. In dit soort situaties wordt er ten eerste ambulante hulp aangeboden dus hulp aan huis waarbij de hulpverlener langskomt. Wanneer dit niet voldoende is wordt er vervolgens een regeling getroffen waarbij deze persoon met beschermd wonen een kamer aangeboden krijgt in een instelling of wooninitiatief. Deze ondersteuning en begeleiding is gericht op het vergroten van zelfredzaamheid. Er wordt samen gekeken hoe de zelfstandigheid vergroot kan worden, er wordt hulp aangeboden om beter om te gaan met bijvoorbeeld hun verslaving of er wordt hulp aangeboden om hun dag in te delen.
Maatschappelijke opvang
De maatschappelijke opvang is ook gericht op de zelfstandigheid en is bedoeld voor dak- en thuislozen met psychiatrische en/of verslavingsproblemen. Hier krijgen deze personen een persoonlijk traject waarbij ze ondersteuning en hulp krijgen om een normaal stabiel leven op te bouwen. Je kunt hierbij denken aan hulp met het inkomen, zorg en een zelfstandige woning zonder begeleiding. Doel hierbij is om zo veel mogelijke personen uit de maatschappelijke opvang te helpen en ondersteunen bij het opbouwen van een eigen stabiel leven zonder ondersteuning.
Woonruimte en begeleiding voor jongeren
Er zijn ook veel jongeren die door verschillende omstandigheden geen vaste woon-of verblijfplaats hebben en hierdoor in problemen komen. Bij begeleid wonen zou je kunnen denken aan een tijdelijke huisvesting in combinatie met woonbegeleiding met als doel kennis en vaardigheden binnen een bepaalde tijd te ontwikkelen om uiteindelijk uit te stromen naar een eigen plek. Er wordt gekeken waar de eigen krachten en talenten liggen van de jongeren. In sommige gevallen wordt ook steun aangeboden door het inzetten van het eigen netwerk.
Van opvang terug naar ambulante ondersteuning
Na voldoende hulp en ondersteuning wil de overheid dat zoveel mogelijk mensen terug kunnen keren naar hun eigen wijk of buurt, omdat ze daar meer sociale contacten zullen hebben. Met ambulante ondersteuning blijven ze hulp krijgen met de dagelijkse activiteiten. Ook kan deze ondersteuning gericht zijn op het ontwikkelen van sociale contacten. Zo kunnen mensen makkelijker meedoen met de samenleving. De overheid wil zo ook streven naar steeds minder beschermd wonen instellingen.
Kortom het is belangrijk om de problemen bij kwetsbare mensen vroegtijdig te signaleren om zo snel mogelijk de juiste ondersteuning aan te bieden. Vervolgens zouden we met deze ondersteuning deze mensen terugwinnen in de maatschappij. Om deze mensen op de beste manier te ondersteunen zou er een goede samenwerking moeten zijn tussen verschillende instanties.
Tuba Gulbahce
Orthopedagoog